نگاه هم به پرده سینما بود جشنواره فیلمها ی 10 دقیقه ای اکران فیلم شروع شد شروع فیلم تصویر سقف یک اتاق بود
دو دقیقه ای از فیلم گذشت چهار دقیقه دیگر هم گذشت هشت دقیقه ای اول فیلم تنها تصویر سقف اتاق بود صدای هم
در آمد اغلب حاضران سالن سینما را ترک کردند ناگهان دوربین حرکت کرد و آمد پایین و به
یک کودک معلول قطع نخاع خوابیده روی تخت رسید جمله زیر نویس فیلم این تنها 8 دقیقه
از زندگی این انسان بود و ما طاقتش را نداشتیم پس قدر زندگیمان و سلامتیمان را بدانیم
خدایا شکرت
:: برچسبها:
دلنوشته غم فراق,
|